تو و خوشبختی چقدر شبیه به همید
به هیچ کدامتان نرسیدم
دنیا ارزانی آدمهایش !
فقط من باشم و تو ، دو فنجان چای به ضمیمه لبخندت …
محال است بارانی از محبت به کسی هدیه کنی و دستهای خودت خیس نشود …
در این غروب
ﻫﺮ ﻧﺘﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﺑﮕﻮﯾﺪ
ﺯﯾﺒﺎﺳﺖ
ﺣﺎﻻ
ﺳﻤﻔﻮﻧﯽ ﭘﻨﺠﻢ ﺑﺘﻬﻮﻭﻥ ﺑﺎﺷﺪ
ﯾﺎ ﺯﻧﮓ ﺗﻠﻔﻨﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ انتظار ﺻﺪﺍﯼ اوﺳﺖ …
.
.
.